చిన్నతనం నుండి నాకు అనుభవం లోకి వచ్చిన ఒక జీవిత సత్యం ఏమిటంటే ....,,
నాకు ఏదైతే భయమో ,నేను ఏదైతే చేయడానికి భయపడతానో .....అది తప్పనిసరిగా చేయాల్సిన పరిస్థితి ఎదురవుతూ ఉంటుంది ....
అది చేయాల్సిన పరిస్థితి ఎంతవరకు ఎదురయ్యేదంటే ....ఆ పని అంటే నాకు భయం పోయేంత వరకు ,మళ్లీ జీవితంలో ఇంకెప్పుడూ ఆ పని అంటే నేను భయపడనంత వరకు ....!
అది చేయాల్సిన పరిస్థితి ఎంతవరకు ఎదురయ్యేదంటే ....ఆ పని అంటే నాకు భయం పోయేంత వరకు ,మళ్లీ జీవితంలో ఇంకెప్పుడూ ఆ పని అంటే నేను భయపడనంత వరకు ....!
--------------------------------
ఉదాహరణకు ….,,
నా చిన్నతనంలో....ఇంజక్షన్ చేయించుకోవడం అంటే నాకు చాలా భయం .....
టీకాలు వేసేవాళ్ళు స్కూల్ కి వస్తున్నారంటే స్కూల్ మానేసేవాళ్ళం ....అప్పట్లో టీకాలకు ఉన్న విలువ ఏమిటో కూడా ఇంట్లో చెప్పలేదు ....టీకాలు వేస్తే జ్వరం వస్తుందనే నమ్మకం ...
అలాగే ఒకరోజు స్కూల్ కి టీకాలు వేసే వాళ్ళు వస్తున్నారని తెలిసి, స్కూల్ మానేసి పిల్లలందరం ఇంట్లో ఉన్నాం ....(హ్యాపీ గా ) ...
అంతలో పిల్లల్లో ఎవరో ఒక పుకారు లేవదీసారు ....బడి మానేసిన పిల్లలందరికీ వాళ్ళ వాళ్ళ ఇంటికొచ్చి మరీ టీకాలు వేస్తున్నారట అని ....ఇంకేముంది ...మా మొహాలన్నీ నల్లగా మాడిపోయాయి .....మా ఆనందం అంతా ఆవిరైపోయింది .....ముందు చూస్తే గొయ్యి వెనక చూస్తే నుయ్యి లా తయారైంది మా పరిస్థితి .....
తప్పించుకోవాలి...తప్పించుకోవాలి ....కానీ ఎలా ....??
పిల్లలందరం ఒక కమిటీ వేసి ఎక్కడో ఒకచోట దాక్కోవాలి అని నిర్ణయించాం ...
అప్పట్లో మా ఇంట్లో & మా బాబాయి వాళ్ళింట్లో ఇంటి నిండా పత్తి మండెలు (క్వింటాళ్ళ కొలది ప్రత్తి ని ఒకచోట కుప్పగా పోయడం) ఉండేవి ....
అర్ధమైంది కదా ...అవును ....అదే అయిడియా మాకు కూడా వచ్చింది ....ఆ పత్తి మండెలే మా ఉనికిని కాపాడే రహస్య స్థావరాలు అని నిర్ణయించుకున్నాం ....
మా నాయనమ్మకు భయపడి కొంతమంది పిల్లలు మా ఇంటికి రావడం కుదరదు అని నిర్ద్వందంగా ప్రకటించారు ....
సరే అని మా బాబాయి వాళ్ళింట్లోకి వెళ్లి లోపల గడి వేసుకుని .....అందరం పత్తి మండె మీదకు ఎక్కి తలా ఒక మూల కూర్చున్నాం ......కూర్చున్న కాసేపటి తర్వాత మాకు మళ్లీ భయం వేసింది ... మా బాబాయి వాళ్ళ ఇంటి గడి అంత గట్టిగా ఉండదు ....గట్టిగా తోసేస్తే వచ్చేస్తుంది ....ఒకటి రెండు సార్లు పరీక్షించుకుని చూసి అక్కడ మాకు రక్షణ లేదు అని గమనించాం .....ఫలితం మళ్లీ కమిటీ .....
ఈ సారి కమిటీలో ....మా నాయనమ్మ నుండి వాళ్లకు రక్షణ కల్పిస్తానని నేను ఇచ్చిన హామీ ఫలితంగా అందరూ మా ఇంటికి రావడానికి అంగీకరించారు .....
సీన్ అదే ....ప్లేస్ మారింది .....అస్సలు శబ్దం చేయకుండా ...గుస గుసగా మాట్లాడుకుంటూ .....వినపడని వాళ్లకి చెవిలో చెప్పుకుంటూ అక్కడ చెమటలు కక్కుకుంటూ ...మేం పడ్డ కష్టం అంతా ఇంతా కాదు .....సాయంత్రం అయింది ....
టీకాలు వేసేవాళ్ళు రాలేదు .....మా పెద్దవాళ్ళు వచ్చారు ....నా వీపు విమానం మోత మోగించారు .....
ప్రత్తి మండె అంతా తొక్కి... సర్వ నాశనం చేశామని ....
నిజం చెప్పొద్దూ ....ఆ టీకా ఏదో చేయించుకున్నా ... మాకు అంత నొప్పి ఉండేది కాదేమో ....??!!
ఆ తర్వాత అదృష్టమో దురదృష్టమో తెలియదు ..నా కడుపులో ఓ పాప ఉందనీ ....ఆ పాపకు టీకా నా ద్వారానే వేయించాలని డాక్టర్ చెప్పేవరకు ....నాకు ఇంజక్షన్ చేయించుకోవాల్సిన అవసరం రాలేదు ....
అప్పుడు నా భయం నాకు మళ్ళీ గుర్తొచ్చి ....పక్కనే ఉన్న మా వారి చేయి గట్టిగా పట్టుకున్నా భయంతో ....
పట్టుకున్న చేయి నన్ను చూసి (నా భయాన్ని చూసి ) నవ్వింది ....
నవ్వింది ఎవరి చేయి అయినా కానివ్వండి .....ఆ భయం గురించి మరో పదిమందికి తెలియడం ఇష్టం లేక అయినా కానివ్వండి ....అందువల్ల కలిగిన ఉక్రోషం నాకు నెమ్మదిగా ఇంజక్షన్ అంటే ఉన్న భయాన్ని క్రమంగా అధిగమించేలా స్ఫూర్తినిచ్చింది ....
ఇప్పుడు ఇంజక్షన్ చేస్తుంటే ....ఆ నీడిల్ వైపే నవ్వుతూ చూస్తూ ఉంటా అనుకోండి ...అది వేరే విషయం .....
======================
అలాగే ....
ఎన్నో భయాలు ....ఎన్నెన్నో భయాలు...చాలా భయాలు ....అలా అధిగమిస్తూనే ఉన్నా ....జీవితంతో ప్రయాణిస్తూ ....
చివరకు నాకు తెలిసింది ఏమిటంటే ....ఏది అంటే నేను భయపడతానో అది నేను అధిగమించేవరకు నాకు ఎదురవుతూనే ఉంటుంది .....
ఒకసారి అధిగమించానా ....దాని తస్సాదియ్యా ....అది పత్తా లేకుండా మాయమైపోతుంది ....అప్పుడు నిజానికి సరదా పడుతూ ఉంటా ....రా రా రా ...అని ....,రాదు ....
చాలా మంది అంటూ ఉంటారు ....మీకు ఏం భయాలండీ అని ...
నాకూ భయం ఉందంటే ....ఓ పట్టాన నమ్మరు ఎంత చెప్పినా ....
అయితే వ్యక్తి వ్యక్తికీ భయాలు మారుతూ ఉంటాయి ....
కొందరికి మనుషులంటే భయం ....మరి కొందరికి జంతువులంటే భయం ...జంతువులు మనిషిని చూసి భయపడుతూ ఉంటాయని తెలుసు కానీ మనిషిని చూసి మనిషి భయపడడం ఏమిటి అనిపిస్తుంది కొన్నిసార్లు ....
అయినా ఇక్కడ మీకో రహస్యం చెప్పాలి ....ఇప్పుడంటే ఇలా అనిపిస్తుంది కానీ ....
ఈ మనిషిని చూసి భయపడడం నేనూ చేసేదాన్ని నాకు తెలియకుండానే ....ముఖ్యంగా పిచ్చివాళ్ళంటే నాకు భయం ఉండేది ....దాన్ని ఎలా అధిగమించానో నాకూ తెలియదు ....అధిగమించానో లేదో కూడా నాకు తెలియదు ...ఏమో ...
అసలు ఈ భయం నాకు ఎలా మొదలైందో మీకు చెప్పాలి ....
------------------------
నా చిన్నతనంలో ...నాకు ఊహ తెలిశాక ....మా ఊర్లోకి పిచ్చి శంకరాయ్ అని ఒక వ్యక్తి వచ్చాడు అని అందరూ చెప్పుకుంటుంటే వినేదాన్ని ....
అతను వేణుగోపాలస్వామి గుడిలో ....శివుడి గుడిలో (రెండూ ఎదురెదురుగానే ఉండేవి /ఉన్నాయి ) ఉన్నాడని ..అక్కడ ఎవరైనా ఏదైనా పెడితే తింటూ ....గుళ్లో ప్రసాదం పెడితే తింటూ ....అక్కడ బావి చుట్టూ ఉన్న గుంటల్లో నీళ్లు తాగుతూ ...ఉండేవాడని కూడా నాకు గుర్తు ....
అతను ఎలా వచ్చాడో ....ఎక్కడి నుండి వచ్చాడో ఎవరికీ తెలియదు ....
అతనికి ఆ పేరు ఎలా వచ్చిందో కూడా ఎవరికీ తెలియదు ....
బహుశా శంకరుడి గుడిలో ఉండడం వలన శంకరాయ్అని పిలిచారేమో ....లేదా ఎప్పుడో తనలో తానే తన పేరు చెప్పుకుంటుంటే ఎవరైనా విన్నారేమో ....ఏమో ...తెలియదు ....
అయితే అతను పిచ్చివాడు కాబట్టి పసి పిల్లలని ....నా అంత పిల్లలని కూడా భయపెట్టడానికి తల్లితండ్రులకు / పెద్దవాళ్లకు ఓ ఆయుధం ....
ఒకసారి మా నాయనమ్మ నేను చెప్పిన మాట వినకపోతే ...."పెద్దబావి కాడ / గుడి కాడ పిచ్చి శంకరాయ్ ఉన్నాడు ....పట్టుకుపోతాడు" అని చెప్పేది
అలాగే మిగతా పిల్లలకు కూడా ఈ విలువైన సమాచారం పెద్దవాళ్లందరి చేత చేరవేయబడింది .....
ఇక అప్పటినుండి ...ఆ పెద్దబావి వైపు ఏదైనా పని ఉందని చెప్తే ...."అక్కడ పిచ్చి శంకరాయ్ ఉన్నాడు ....నేను వెళ్లను" అని చెప్పేదాన్ని
అలా అలా అందరిలో అతనంటే ఒక భయం అయితే మాత్రం ఏర్పడి పోయింది ....
అలాంటి రోజుల్లో ....నాకూ ఓ రోజు అతన్ని చూసే అవకాశం కలిగింది ....
మా అమ్మ చెప్పిన ఏదో పనిమీద ఆ వైపు తప్పనిసరిగా వెళ్లాల్సి వచ్చింది ...
అక్కడి వరకూ పరుగులు తీసుకుంటూ వెళ్లిన నా కాళ్ళు అక్కడికి వెళ్ళగానే ఒక్కసారిగా ఆగిపోయాయి ....
నా కాళ్ళ పట్టీల చప్పుడు వినపడకుండా జాగ్రత్తపడుతూ ....మెల్లగా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ నడుస్తూ ఉన్నా ....
ఆ క్షణంలో నేనతన్ని మొదటిసారి చూసాను .....
బాసింపట్లు వేసుకుని గుడి అరుగుమీద కూర్చుని ఉన్నాడు ....అతని జుట్టు పాయలు పాయలుగా వేళ్ళాడేసుకుని తైల సంస్కారం లేకుండా ఎండిపోయి ఉంది ....అతని గడ్డం జుట్టు కలిసిపోయి ఏది ఏదో గుర్తుపట్టలేనట్టుగా ఉంది ...చిరిపోయి మట్టిగొట్టుకుపోయిన లాగు చొక్కా వేసుకుని ఉన్నాడు ...స్నానం చేసి ఎన్నో యుగాలయిందేమో అన్నట్టుగా ఉంది అతని వాలకం ....
అంతకు మించి అతని వర్ణనకు ఉపయోగపడే ఆభరణాలేవీ లేవు అతని దగ్గర ....వయసు ఓ ముప్పై ఉండొచ్చేమో అనిపించేలా ఉన్నాడు ....అతని పక్కన అతనికి సంబంధించిన మూట కూడా ఏదో ఉంది ....తనలో తానే ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నట్టు అనిపించింది ....
ఇదంతా అతనికి అనుమానం రాకుండా గమనించుకుంటూ గుండెల్లో భయం చిక్కబట్టుకుని ....నెమ్మదిగా ముందుకు వెళ్లి ...అక్కడినుండి ఒక్క పరుగున వెళ్ళిపోయా ....
ఆ తర్వాత కూడా నేను అతనిని ఎన్నో సార్లు చూసా ....కొన్నిసార్లు చెత్తలో ఏవో ఏరుకుంటూ కనిపించేవాడు .....కొన్నిసార్లు తన మూటమీద తలపెట్టుకుని నిద్రపోతూ కనిపించేవాడు .....కొన్నిసార్లు ఎవరో పెట్టినవి తింటూ కనిపించేవాడు ....కానీ ఎవరికీ ఏ హానీ చేసినట్టు నేను ఎవరిదగ్గరా వినలేదు ....ఆ తర్వాత అతను ఎక్కడికి పోయాడో కూడా ఎవరికీ తెలియదు ....అలాగే మాయమైపోయాడు ....
------------------------------
కానీ ఇన్నేళ్ల తర్వాత నాకు అతను మళ్ళీ గుర్తొచ్చాడు ....
విచిత్రంగా అతనంటే నాకు ఈసారి భయం వేయలేదు ....అతని మీద నాకు ఇష్టం , గౌరవం కలిగింది ....ఇప్పుడు మళ్ళీ నేను పనిమీద ఆ దారిలో వెళ్తే ....అతను ఆ గుడి గట్టు మీద కూర్చుని ఉంటే....నా పట్టీలు చప్పుడయ్యేలా అతని ముందు నుండే ఎగురుకుంటూ నడవాలనుంది....అతని పక్కన కూర్చోవాలని ఉంది ....భయం లేకుండా అతని కళ్ళలోకి చూడాలనుంది ....పిచ్చి శంకరాయ్ అని ప్రేమగా ....కాదు కాదు ...శంకర్ అని ...పిలవాలనుంది...
--------------------------
ఏమో ...అతనంటే నాకు భయం ...ఎందుకు ఎలా పోయిందో నాకు తెలియదు ....బహుశా ఈ ప్రపంచంలో ఎక్కడ చూసినా నాకు అంతకంటే ఎక్కువ పిచ్చి ఉన్నవాళ్లే కనిపించడం వలన అయి ఉండొచ్చు ....అంతకంటే ఎక్కువ భయంకరమైన వాళ్లనే నేను చూడడం వలన కావచ్చు ....
వాళ్ళు కనిపించిన ప్రతిసారి నా గుండె చప్పుడు వాళ్లకు వినిపించకుండా ఊపిరి శబ్దం బిగబట్టి బ్రతకడం ...అలవాటు కావడం వలన కావచ్చు ....
వాళ్ళు సూట్లు , బూట్లు వేసుకుని ...నీట్ గా షేవ్ చేసుకుని .... కళ్ళల్లో క్రూరత్వాన్ని , రాక్షసత్వాన్ని అవలీలగా అనుమానం రాకుండా నవ్వుతూ ప్రదర్శించడం వలన కావచ్చు ...మనుషుల అంతర్ముఖం , బాహ్య ముఖం గుర్తుపట్టలేకుండా కలిసిపోయి అసహ్యంగా కనిపించడం వలన కావచ్చు ....
-------------------------
చెప్పలేను ....ఒక్కటి మాత్రం అనిపిస్తుంది ...ప్రపంచంలో ఇంతమంది శాడిస్ట్ లను ....మంచితనం ముసుగేసుకున్న పిచ్చివాళ్లను చూశాక ...ప్రపంచానికి అతను పిచ్చి శంకరాయ్ కావడంలో /చేయడంలో ఆశ్చర్యం లేదనిపిస్తుంది ....!
(ఇంకా ఉండొచ్చు ....లేకపోవచ్చు ....సశేషం కావచ్చు ....శేషం కావచ్చు ...చెప్పలేను )
No comments:
Post a Comment