ఈ గార్డెనింగ్ అనేది ...చాలా పరిమితంగా చేసుకోవాలి అనేది ఈ సంవత్సరం నేను నేర్చుకున్న పాఠం ...
ఎక్కువ పండించడం వలన ...లాభాలే కాదు నష్టాలు కూడా ఉన్నాయి ...
మొన్నొక ఆంటీ వాళ్ళకి ...మా తోటలో పండిన కూరగాయలు ఇవ్వడానికి వెళ్తే ...అప్పుడు ఆంటీ నాకు తన దగ్గర ఉన్నవన్నీ ఇచ్చారు ...చిక్కుడు కాయలు , సొరకాయలు ఇలా చాలా...
"ఆంటీ నా దగ్గర ఉన్నవాటికే ఫ్రిడ్జ్ లో చోటు లేదు ...
పోనీ అని కష్టపడి చేసినా ...వండినవన్నీ తినలేకపోతున్నాం ...
అంతలో పాడైపోతున్నాయి ....మధ్యలో పిల్లలు ....బయట ఫుడ్ ఆర్డర్ చేసుకుంటున్నారు ..." అని వద్దని చెప్పా ...
అప్పుడు ఆంటీ కూడా అదే చెప్పారు ...
పొద్దున్న నిద్రలేచేసరికి మీ అంకుల్ ..వాళ్ళిచ్చారు వీళ్లిచ్చారు అని ...తోటలోవి అని ...రకరకాల కూరగాయలు పెడుతున్నారు ...దానితో అది చెయ్యి ...దీనితో ఇది చెయ్యి బాగుంటుంది అని లిస్ట్ చదువుతున్నారు ....నేనేమో చేయలేకపోతున్నాను ....అని
ఇలా ఒకరికొకరు ఇవ్వడం వలన కానివ్వండి ...గార్డెనింగ్ వలన కానివ్వండి ...ఆడవాళ్ళ మీద కనిపించని ఒత్తిడి పడుతుంది ...
కానీ మగవాళ్ళు మాత్రం కోరుకున్న రుచులు ...తింటూ హాయిగా కాలుమీద కాలేసుకుని కాలం గడుపుతున్నారు ....(కొద్ది మంది మినహాయింపు )
పైగా దీనికి తోడు ....మూలిగే నక్క మీద తాటికాయ పడ్డట్టు ...గిన్నెలు కడుక్కోవడం ఒకటి ...
ఈ ఉరుకులు పరుగుల జీవితంలో ...ఇలాంటివి స్త్రీ కి అదనపు బాధ్యతలే తప్ప ...
ఏ విధమైన లాభం లేదని అర్ధమైంది ....
అందుకే పరిమితంగా ఓ నాలుగైదు చెట్లు వేసుకుని ....బజార్లో బియ్యం తెచ్చుకుని ...బండ మీద కారం నూరుకుని ....ఎవరైనా బలవంతంగా కూరగాయలు అంటగట్టినా ....సున్నితంగా తిరస్కరించి ....సంతోషంగా కాలం గడపాలి అని గుణ పాఠం ...అన్నమాట 
!
!
