"కొన్ని తప్పుల్ని క్షమించలేను ..." అని :)

జీవితంలో కొన్ని బలహీనతలను అధిగమించాలి అని నేను లక్ష్యంగా పెట్టుకుంటూ ఉంటా ....

అందులో ముఖ్యమైనది ...ఎదుటివాళ్ళు ఏం తప్పు చేసినా క్షమించగలిగే స్థాయికి , నన్ను నేను.... ఏ తప్పు చేసినా క్షమించకుండా ఉండే స్థాయికి ఎదగాలనేది ఒక లక్ష్యం ..... <3

అయితే కొన్నిసార్లు ....ఈ లక్ష్యాలను సమీక్షించుకుని ...సరిచేసుకునే అవసరం కలిగించే  సంఘటనలు నాకు ఎదురవుతూ ఉంటాయి ....అప్పుడు మాత్రం లక్ష్యం లో కాస్త మార్పులు చేర్పులు చేయక తప్పదని నిర్ణయించుకుంటా ....

నా లక్ష్య సాధనలో మార్పు గురించి ఆలోచించాల్సిన సంఘటన నాకీ రోజు ఎదురైంది .....
===================

ఈ రోజు ఒకరి పుట్టినరోజు సందర్భంగా ఒక రెస్టారెంట్ కి లంచ్ కి వెళ్లాలని అందరం ప్లాన్ చేసుకున్నాం ...

తీరా బయల్దేరి వెళ్ళాక ఆ రెస్టారెంట్ క్లోజ్ చేసారని తెలిసి అక్కడికి దగ్గరలోనే ఉన్న మరో రెస్టారెంట్ కి వెళ్ళాం ....ముందుగానే ఏ రిజర్వేషన్ లేకపోవడం వలన అక్కడ సరిపోయిన సీట్స్ లేవు ...సగం మందికి మాత్రమే దొరికాయి ....సరే అందరం సీట్లు దొరికే వరకు వెయిట్ చేసి ....సీట్లు దొరికాక అందరం లోపలికి వెళ్లాం ....కానీ సగం మందికి ఒక పక్క సగం మందికి మరో పక్క దొరికాయి ....సర్దుకొని రెండుచోట్ల కూర్చోవాలని నిర్ణయించుకున్నాం ....

ఇండియన్ రెస్టారెంట్ ....అక్కడ బఫె కాబట్టి అందరం ప్లేట్స్ లో తెచ్చుకుని తింటున్నాం ....అలా నోట్లో పెట్టుకున్నామో లేదో వెయిటర్ వచ్చి ...నా పక్కన ఉన్నవాళ్లను ఏదో అడిగాడు ....నా పక్కన ఉన్న అతను సరే అని చెప్పి తాను తింటున్న ప్లేట్ తీసుకుని లేచి వెళ్లబోతుంటే అడిగా ....

"ఎక్కడికి వెళ్తున్నావు అని ...."

"వాళ్ళ పక్కన (మిగతా సగం మంది కూర్చున్న చోట) సీట్స్ ఖాళీ అయ్యాయట ....అక్కడికి వెళ్లమంటున్నారు ....అందుకే అక్కడికి వెళ్తున్నా ..." అన్నాడు ...

"సరే, తింటున్న ప్లేట్ అయిపోయాక వెళ్లొచ్చు కదా ...." చెప్పా ....

"ఆ లేదండీ ....ఇంకెవరో ఈ సీట్స్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నారట ...." అంటూ తను వెళ్ళిపోయాడు....

అయినా నేను లేవకుండా ...మిగతావాళ్ళకి చెప్పా ...."ఈ ప్లేట్ కంప్లీట్ చేసాక వెళదాం ...." అని ...సరే అని వాళ్ళూ నాతోపాటు తింటున్నారు ....

అంతలో వెయిటర్ వచ్చి ....మీరు కూడా అక్కడికి వెళ్ళాలి అన్నాడు ....

"ఇది తినడం అయిపోయాక వెళ్తాను ...." అని చెప్పా ....

"వాళ్ళు వెయిట్ చేస్తున్నారు ...." అన్నాడు ...తలుపు దగ్గర ఎవరివైపో చూపిస్తూ

అప్పుడు నాకు వచ్చిన కోపానికి మామూలు గా నేను ఒక్కదాన్నే వెళ్లి ఉంటే పరిస్థితి మరోలా ఉండేది .....

అందరితో కలిసి వచ్చినప్పుడు ....వాళ్ళ మీద కోప్పడి ....అందరి మూడ్ ని పాడు చేయడం ఇష్టం లేక .....

తింటున్న ప్లేట్ అక్కడినుండి పట్టుకెళ్ళకుండా ...అక్కడే వదిలేసి వేరే ప్లేట్ తీసుకుని వాళ్ళు కూర్చున్న టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్ళా ....

అప్పటికే, నేను వదిలేసిన ప్లేట్ పట్టుకుని అక్కడ వెయిటర్ ఎదురు చూస్తున్నాడు ....

అప్పుడు మాత్రం నాకు కోపం కంట్రోల్ చేసుకోవడం కష్టం అయింది ....

"నేను అక్కడినుండి ఎంగిలి ప్లేట్ చేత్తో పట్టుకుని రాలేను ....అందుకే అక్కడ వదిలేసి వచ్చాను ...అది మళ్ళీ నువ్వు తెచ్చావు ...నువ్వేం చేస్తున్నావో నీకు అర్ధం అవుతుందా ...." అని వాడికి మాత్రమే నా కోపం అర్ధం అయ్యేలా చెప్పా ....

"సారీ మేడం ....సారీ మేడం ...."అంటూ ప్లేట్ పట్టుకుని వెళ్ళాడు ....

"ఇలా చెయ్యడం సరి అయిన పని కాదు ...." అని అతనికి చెప్పి ....

ఎవరికీ నా హావభావాలు కనిపించనివ్వకుండా ....భోజనం చేయడం ముగించా ....
తర్వాత ఒకరు అడిగితే చెప్పా ...."కొన్ని తప్పుల్ని క్షమించలేను ..." అని :)

=====================

అన్నం ముద్ద నోట్లో పెట్టుకుంటున్నప్పుడు, ఏ భ్రష్టు పట్టిన కారణంతో అయినా ఆపే వాళ్ళని ....

అన్నం పెట్టిన చేతిని ...ఏ విషం చిందే కారణంతో అయినా కాటేసే వాళ్ళని... ఎప్పటికీ క్షమించక పోవడమే సరైన నిర్ణయం అని, అలా క్షమించడమే మనం చేసే తప్పు అని .... అర్ధం అయి ....

నా లక్ష్యం లో అందుకు తగిన మార్పులు చేర్పులు చేసుకున్నా ....!! :) :) <3